سومین دوشنبۀ ژانویه در تقویمِ غیررسمی کشور‌های اروپایی روز «دوشنبه اندوهگین» نام گرفته است و شایع است که این روز، افسرده‌کننده‌ترین روزِ سال است. اما چرا؟
علم تأیید نمی‌کند که یک روز از سال از سایر روز‌های آن افسرده‌کننده‌تر است، اما دوشنبه اندوهگین در واقع یک شگرد تبلیغاتی است که متأسفانه توانسته جای خود را در فرهنگ مدرن باز کند. از زمانی که دوشنبه اندوهگین معرفی شد، وبلاگ‌نویس‌ها، شرکت‌های خدماتی و بهداشتی و همینطور شبکه‌های اجتماعی شروع به معرفی محصولات و ارائه نکته‌هایی کردند تا مردم با توسل به آن‌ها بتوانند از شدتِ اندوهگینی این روز بکاهند.
خاستگاه این افسانه چیست؟
دوشنبه اندوهگین با یک خبر آغاز شد.
در سال ۲۰۰۵، یک کانالِ تلویزیونیِ انگلیسی به نام «اسکای تراول» که دیگر وجود خارجی ندارد، به روزنامه‌نگاران اعلامیه‌ای هیجان‌انگیز ارسال کرد که ادعا می‌کرد به کمک روان‌شناسان توانسته‌اند اندوهبارترین روز سال را محاسبه کنند.
در سال ۲۰۰۵، یک کانالِ تلویزیونیِ انگلیسی به نام «اسکای تراول» که دیگر وجود خارجی ندارد، به روزنامه‌نگاران اعلامیه‌ای هیجان‌انگیز ارسال کرد که ادعا می‌کرد به کمک روان‌شناسان توانسته‌اند اندوهبارترین روز سال را محاسبه کنند.
آن‌ها ظاهراً این کار را با کمکِ یک فرمول پیچیده که توسط روان‌شناسِ انگلیسی دکتر کلیف آرنال، ارائه شده بود، انجام داده بودند. آب‌و‌هوا یکی از متغیر‌هایی بود که برای اندازه‌گیریِ پایین‌ترین خلق افراد در نظر گرفته شده بود.
هدف از این فرمول محاسبه و تحلیلِ زمانی بود که افراد برای تعطیلات اقدام می‌کنند، زیرا فرض گرفته بود که مردم وقتی بیشترین حد از افسردگی و خلق پایین را تجربه می‌کنند، اقدام به برنامه‌ریزی برای تعطیلات، خرید بلیت، رزور هتل و مسائل مرتبط با آن می‌کنند.
